Zdecydowanie postawiłabym na rozmach!

- Czarna suknia zaprojektowana przez Zuhaira Murada!
- Buty wysadzane czarnymi diamentami zaprojektowane przez Manolo Blahnika
- Korona wykonana z czarnego złota wysadzana czarnymi diamentami i do tego berło i jabłko wykonane przy użyciu tych samych materiałów przez Bvlgari
- Sala koronacyjna zostałaby przyozdobiona specjalną odmianą wisterii - oczywiście czarną


A obejmowałabym we władanie Krainę Niespełnionych Marzeń i Zdeptanych Nadziei.

Zdecydowanie postawiłabym na rozmach!

- Czarna suknia zaprojektowana przez Zuhaira Murada!
- Buty wysadzane czarnymi diamentami zaprojektowane przez Manolo Blahnika
- Korona wykonana z czarnego złota wysadzana czarnymi diamentami i do tego berło i jabłko wykonane przy użyciu tych samych materiałów przez Bvlgari
- Sala koronacyjna zostałaby przyozdobiona specjalną odmianą...

Czapka - jest
Owoc- jest
Kijek - jest
A wszystko wysadzane jagodami i tak właśnie miało być. Niechaj tradycji zadość się stanie, a później balanga do białego rana... Czy tylko buty dadzą radę?
Szkoda tylko, że w Smerfnej wiosce jest tak ładnie niebiesko, ale z orkiestrą tak ubogo... Ciamajda zawsze musi narozrabiać i rozwalił perkusję...

Czapka - jest
Owoc- jest
Kijek - jest
A wszystko wysadzane jagodami i tak właśnie miało być. Niechaj tradycji zadość się stanie, a później balanga do białego rana... Czy tylko buty dadzą radę?
Szkoda tylko, że w Smerfnej wiosce jest tak ładnie niebiesko, ale z orkiestrą tak ubogo... Ciamajda zawsze musi narozrabiać i rozwalił perkusję...

Odwołując się do trochę innego „kręgu książkowego” (Walter Moers, „Miasto Śniących Książek”) ja bym chciała zostać koronowana w „Księgogrodzie”. I nie raz, i nie dwa. Z każdą lekturą przezywałabym to wydarzenie na nowo i całkiem inaczej. Po cóż się w końcu ograniczać tylko do jednej imprezy jak może być ich wiele?:)

Odwołując się do trochę innego „kręgu książkowego” (Walter Moers, „Miasto Śniących Książek”) ja bym chciała zostać koronowana w „Księgogrodzie”. I nie raz, i nie dwa. Z każdą lekturą przezywałabym to wydarzenie na nowo i całkiem inaczej. Po cóż się w końcu ograniczać tylko do jednej imprezy jak może być ich wiele?:)

Jak dla mnie ceremonia powinna być huczna (no bo to w końcu koronacja!).
Byłabym koronowana na władczynię Krainy Czterech Wiatrów.
Suknia koloru głębokiej czerwieni z wyszytym srebrną nicią na gorsecie drzewem, a dopełnieniem tego wszystkiego byłaby srebrna korona na kształt wianku. Sama ceremonia odbyłaby się na głównym dziedzińcu przed kryształowym pałacem.
I oczywiście (jakżeby inaczej) na sam koniec wielka uczta!
Stoły zapełnione smakołykami: wino, owoce, mięso, warzywa, ciasta wszelkiego rodzaju! Tańce, śpiewy, komedianci, przeróżne zabawy!
To wszystko dostępne dla każdego mieszkańca tej magicznej krainy, gdzie niczego nie może zabraknąć.
Impreza trwałaby przynajmniej tydzień! :D

Jak dla mnie ceremonia powinna być huczna (no bo to w końcu koronacja!).
Byłabym koronowana na władczynię Krainy Czterech Wiatrów.
Suknia koloru głębokiej czerwieni z wyszytym srebrną nicią na gorsecie drzewem, a dopełnieniem tego wszystkiego byłaby srebrna korona na kształt wianku. Sama ceremonia odbyłaby się na głównym dziedzińcu przed kryształowym pałacem.
I oczywiście...

Koronowałabym się na władczynię Krainy Udręczonych Dusz, gdzie słońce nie potrafi przebić się przez warstwę granatowych chmur, a żadne nasiona nie są w stanie wykiełkować. Ubrana byłabym w suknię utkaną z cienia, która sunęłaby po ziemi z każdym moim krokiem, znów na ramiona zarzuciłabym pelerynę z wiśniowego jedwabiu, poprzetykaną gdzieniegdzie nićmi światła, aby sprawiała wrażenie jakbym lśniła. Byłaby idealnym dopełnieniem do korony wytopionej ze spiżu, udekorowanej pięknym kobaltem oraz ametystem. Ceremonia odbyłaby się oczywiście w sali tronowej przepełnionej złotem, srebrem i pięknymi kryształami, które były szlifowane przez dłonie najsprawniejszych jubilerów i lśniłyby w blasku niebieskiego płomienia wielu świeczek rozstawionych po całym pomieszczeniu. Po koronacji odbyłaby się uroczystość, podczas której goście skosztowaliby wyśmienitych dań z warzyw i owoców niedostępnych na jałowej ziemi krainy, rozpływaliby się smakiem szampana w akompaniamencie muzyki granej przez orkiestrę, podziwialiby tancerki uwodzące ich swoimi ruchami i zadziwialiby się sztuczkami prezentowanymi przez najlepszych iluzjonistów.

Koronowałabym się na władczynię Krainy Udręczonych Dusz, gdzie słońce nie potrafi przebić się przez warstwę granatowych chmur, a żadne nasiona nie są w stanie wykiełkować. Ubrana byłabym w suknię utkaną z cienia, która sunęłaby po ziemi z każdym moim krokiem, znów na ramiona zarzuciłabym pelerynę z wiśniowego jedwabiu, poprzetykaną gdzieniegdzie nićmi światła, aby sprawiała...

Zbliża się ten wielki dzień. Wszyscy ciężko pracowali aby był to najwspanialszy dzień nie tylko w moim ale także ich życiu. Wszyscy poddani, albo powiedzmy sobie szczerze wszyscy robotnicy, namachali się abym była zadowolona. Koronacja jest tylko formalnością bo wszyscy wiedzą kto sprawuje władzę od samego początku. Po prostu urodziłam się królową. Teraz jednak tak oficjalne zostaną mi podarowane wszystkie lasy, łąki, ogródki itp. Prawda jest taka, że sama koronacja wydaje się nudna ale za to późniejsza impreza to jest to na co czekam. Będę mogła w końcu upić się najlepszym nektarem.

Zbliża się ten wielki dzień. Wszyscy ciężko pracowali aby był to najwspanialszy dzień nie tylko w moim ale także ich życiu. Wszyscy poddani, albo powiedzmy sobie szczerze wszyscy robotnicy, namachali się abym była zadowolona. Koronacja jest tylko formalnością bo wszyscy wiedzą kto sprawuje władzę od samego początku. Po prostu urodziłam się królową. Teraz jednak tak...

Gdyby taka sytuacja wystąpiła, to byłbym koronowany na Króla Skandynawii, gdyż jest to kraina bliska moim bogom. Wyobrażam sobie mroźny wieczór, śnieżyca, a gdzieś w oddali wielka chata drewniana. Ja i moi goście ucztowalibyśmy tam do samego rana. Co do stroju to wczesnośredniowieczny adekwatny do lokalizacji.

Gdyby taka sytuacja wystąpiła, to byłbym koronowany na Króla Skandynawii, gdyż jest to kraina bliska moim bogom. Wyobrażam sobie mroźny wieczór, śnieżyca, a gdzieś w oddali wielka chata drewniana. Ja i moi goście ucztowalibyśmy tam do samego rana. Co do stroju to wczesnośredniowieczny adekwatny do lokalizacji.

Imperium burz[bookLink]4272978|Imperium burz[/bookLink]

Imperium burz[bookLink]4272978|Imperium burz[/bookLink]

 [bookCover]4272978|Imperium burz[/bookCover]